یاد اون خونه قدیمی بخیر . هنوز وقتی به یادش می افتم دلم براش تنگ میشه ...

 از این آپارتمان و زندگی اپارتمانی خسته شدم دلم پر می زنه برا اینکه دوباره به خونه قد یمی مون بر گردم . خونمون این طوری بود :

 یه در دو لنگه طوسی بعد وارد پارکینگ می شدی که هم سطح خونه بود و حیاط خلوت محسوب می شد . 8 متر جلوتر , در ورودی خونه بود از در که می یومدی تو کنار دست راستت  یه آشپز خونه قدیمی بود سمت چپت یه دیوار که به صورت قوسی شکل انحنا به داخل داشت  با یک سقف منبت کاری رنگی با طرح های لوزی شکل . جلوتر کنار آشپز خونه حموم بود کنار اونم اتاق کوچیکه که در وسط در اطاقش پنجره می خورد و ما بقیشم به جای دیوار یک سکو بود که روش یک شیشه مشجر تا سقف ادامه داشت . و چسبیده به اتاق کوچیکه با زاویه 90 درجه دقیقا روبروت در منتها علیه سمت راستت اطاق بزرگه بود که اونم یه در چوبی با پنجره مشجر سبز داشت . کنار اون در گوشه سمت چپ راهروی کوچیکه بود که انتهاش به یه در کوچیک می رسید که به حیاط وا می شد . البته اطاق بزرگه هم که یه سمتش کاملا پنجره بود که از توش حیاط دیده می شد و نور از اون جا می گرفت .

 حیاطمون خیلی قشنگ بود . در حیاط رو که وا می کردی جلوت ایوون بود که تا انتهای دیوار اطاق بزرگه ادامه داشت و تقریبا 10 متر در 2 متر می شد جلوی ایوون هم نرده های سبز فلزی بود . از پله ها که می یومدی پایین حیاط بود که کنارش با عرض یک متر دور تا دور موزائیک بود و وسطش باغچه . یه باغچه بزرگ و قشنگ با انواع درخت ها و گل ها .آلبالو , گیلاس , گوجه سبز , گلابی , , پرتقال , بید مجنون و کلی درخت دیگه و گلایی مثل بنفشه , محمدی , رز و گل یاس و شیپوری .

زیر ایوون زیر زمین بود و انتهای حیاط دست شوئی و انباری . یادم رفت بگم که اطاق کوچیکه و آشپز خونه و حیاط خلوت نور گیر داشتند که وقتی می خواستیم بریم بالا پشتبوم از اونا استفاده می کردیم .

حیف ...

اون خونه الان دیگه وجود نداره و باید تو زمان حال افسوسش رو بخورم . واقعا حاظرم همه چیزم رو بدم ولی بازم یه باره دیگه توی اون خونه و محله  قدیمی با مهر و صیمیت توش و خون گرمی همسایه هاش زندگی کنم . یعنی می شه .... ؟