به نام خدا

جامعه ای که من توش زندگی می کنم خیلی خراب شده .

شاید این جمله رو هزاران بار شنیده باشی و شاید هزاران بار دربارش فکر کرده باشی و شاید هم هزاران بار توی دلت به افرادی که جامعه رو خراب کردن بد و بیراه گفته باشی .

ولی آیا شده به خودت گفته باشی که آیا ممکن هست منم یکی از همون هایی باشم که این جامعه رو خراب کرده باشم ؟ فکر کنم حتی اگه این سوال رو هم از خودت کرده باشی همیشه با یک بهونه ای این تهمت رو از خودت رفع کرده باشی .

به نظرت چه کسانی این جامعه رو خراب کردند ؟ دخترا ؟ پسرا ؟ هر دوشون ؟ سیاست مدارها ؟ مسئولین مملکت ؟ آخوندها ؟ آدم های بدحجاب ؟ آدم های خشکه مذهب ؟ من ؟ تو ؟ واقعا کدوممون ؟ به نظرت کدوممون مقصر تریم و سهم هر کدوممون چقدره؟

خب شاید بعضی ها سری بیاند جبهه بگیرند که ، خب مغلومه دیگه ، اینا که دوست دختر ، دوست پسرند یا اونایی که بدحجاب هستند باعث این مسایل شدند . خب اینم یک نظره ولی کامل نیست . چرا ؟

نظر من اینه که هر کدوم از ما سهمی در خراب کردن این اجتماع داریم .

اون ادم خشکه مذهب که فقط از دین نماز خوندن و قران خوندن و تارک دنیایی رو فهمیده با بدجلوه دادن دین یک جور نقش داره .

اون آخوندی که وقتی بهش می گی که از تار خوشت می یاد . صورتش سرخ و سفید میشه و با عصبانیت بهت می گه . آلات لهو لعب ؟؟ استغفر الله .    اونم یک جور تخریب می کنه .

اشتر به شعر عرب در حالت است و طرب     گر ذوق نیست تو را کژ طبع جانوری

اون وزیر فرهنگ و ارشادی یا اون افرادی که مسوول برنامه های فرهنگی هستند یا اونایی که از این قبیل کارها می کنند با عملکرد نادرست و برنامه های اشتباهشون به یک طریقی خراب میکنند . یک بنده خدایی می گفت در اروپا اسلام دیدم و مسلمان ندیدم . در ایران مسلمان دیدم و اسلام ندیدم .

چه جوری هست که در اروپا و آمریکا که به شدت تبلیغات ضد اسلامی هست و تلویزیون هاشون برنامه های مستهجن پخش می کنه روز به روز بر تعداد مسلمان ها اضافه میشه ولی در اینجا که همه چیز محیاست و همه جوری بستری هست و جلوی همه چیز گرفته شده و هیچ فشاری هم نیست روز به روز از تعداد مسلمون ها و افراد با ایمان کاسته میشه ؟

اون پدر و مادری که روابط و پوشش و برخورد فرزندشون براشون مهم نیست به یک طریق مقصرند .

تویی که حواست به پوششت نیست ، به روابطت و طرز برخوردت نیست یا از قصد به این شکل می گردی و برخورد می کنی به یک شکل مقصری .

و من هم مقصرم . منی که حواسم به برخورد هام نیست . حواسم نیست طوری رفتار نکنم که سو تابیر بشه . طوری برخورد نکنم که فردا یکی بیاد از من الگو بگیره و اون هم روش غلط من رو ادمه بده . شاید من به یک سری اصول پایبند باشم ولی اونی که از من الگو می گیره به اون اصول پایبند نباشه و در حقیقت من باعث انحراف اون جوون بشم .

تو . آره تو . تو که خودت رو بازیچه امیال دیگران قرار میدی یک جور مقصری .

اون شخصی که از لحاظ فکری و ذهنی آدم ساده ای هست و به راحتی به خظا می ره کما اینکه خواسته یا نا خواسته باشه یک جور مقصره .

حتی اون دختر چادری و مذهبی ای که با برخورد سرد و بی روحش ، یا با طرز برخورد ناشایستش عذلت و گوشه گیری در این جامعه رو برگزیده به خاطر به وجود آوردن نگاه منفی به این قشر ، یک جور مقصر تلقی میشه .

آره هر کدوم از ما سهمی داریم . یکی کمتر و یکی بیشتر . . حالا بشینیم و فکر کنیم که سهم هر کدوم ما در خرابیه این جامعه چقدر هست ؟

راستی یک سوال ؟ چند نفر از ما سهمی در ساختن این جامعه داریم ؟