بازگشت به خانه

باز آآآ باز آآآ هر آنچه هستی باز آآآ  گر کافر و گبر و بت پرستی باز آآآ

مجددا سلام . امممممم . راستش خواستم بگم که نتونستم از بلاگم دست بکشم و بی خیالش بشم . کلی هم کلنجار رفتم با خودم که بزارمش کنار ولی دیدم نشد که نشد . اممممم . راستش باید بگم شرمنده روی گلتونم ولی بازم از این به بعد لینکش واستون فرستاده می شه . دیگه اینکه دلم واسه همتون تنگ شده . یک چیزی رو بگم اونم اینه که زندگی همیشه به کامتون باشه . خدا به دادتون برسه . فعلا همین . بعد چون می خواستم که اومدنم با یک اهنگ همراه باشه این شعر رو هم واستون می نویسمش .

شاخه ای تکیده ، گل ارکیده ، با چشمهای خسته ، لب های بسته ، غم توی چشم هاش ، آروم نشسته ، شکوفه شادیش ، از هم گسسته .

آشنای درده ، خورشیدش سرده ، تو قلب سردش ، غم لونه کرده ، مهتاب عمرش رفت پشت پرده ، هر ماهه سالش ، پاییزه سرده .

دستای ظریفش ، تو دست مادر . پیکر نحیفش ، چون گل پرپر ، از محنت و درد ، آرو م نداره .

سایه سیاهی ، رو بخت شومش ، ارکیده تنهاست ، زیره حجومش ، طوفان درد پایون نداره .

دست من و تو ، می تونه با هم ، قصری بسازه ، با رنگ شبنم .

 شکوفه ای که ، غمگین و سرده،  گل ارکیدست نمییییییییره کم کم .

بیا نزاریم ، گل ارکیده ، گلی که چهرش ، پاک و سپیده . که توی پاییز ، شاخه ای بیده ، بهار ندیده ، بمییییییره کم کم .

دستای ظریفش ، تو دست مادر . پیکر نحیفش ، چون گل پرپر ، از محنت و درد ، آرو م نداره .

سایه سیاهی ، رو بخت شومش ، ارکیده تنهاست ، زیره حجومش ، طوفان درد پایون نداره .