روز اول ، مدرسه :
امروز معلم به ما یاد داد که صوت ، در هر ثانیه ، میتواند 330 متر را طی کند.
شب اول ، خانه :
سرم را به آسمان بلند میکنم و آرزوهایم را فریاد میزنم ؛ منتظر میمانم تا صدایم به انتهای جهان برسد ، خدا آن را بشنود و جوابم را بدهد.
روز دوم ، مدرسه :
امروز یاد گرفتیم که صوت نمیتواند در خلا حرکت کند.
شب دوم ، خانه
سرم را طرف آسمان میگیرم و آرام گریه میکنم : خدا هرگز صدایم را نخواهد شنید

نظرات 6 + ارسال نظر
احمدرضا یکشنبه 15 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 10:26 ب.ظ

آره.خدا هرگز صدای ما را نخواهد شنید.آلبته این ربطی هم به خلاء نداره.او به هیچ صورت نخواهد شنید.

بهاره یکشنبه 15 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 11:31 ب.ظ

مگه باید حتما داد زد که خدا بخواد صدای آدمو بشنوه ؟ آروم هم میشه ازش خواست ...

حرف دلم یکشنبه 15 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 11:42 ب.ظ

به نظرم کفر گفتی!!!!!!(چشمک)(شیطونک)

سپیده دوشنبه 16 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 08:56 ب.ظ

سلام هادی دلم برات تنگ شده کجایی؟

امیر سه‌شنبه 17 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 12:34 ق.ظ http://yek-jaye-rahat.persianblog.com

خیلی قشنگ بود.
به نظر من هم توش معنی خوابیده بود هم خیلی پاک و ساده بود .

قصه‌های عامه‌پسند پنج‌شنبه 2 شهریور‌ماه سال 1385 ساعت 12:18 ق.ظ http://pulp-fiction.blogspot.com

می‌دونی رفیق؟ امممم... هیچی :)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد