زندگینامه حامد طهرانی ( با ط دسته دار )

salam hadi

in ghooshei az masael , masaaeb, mararatha va sakhtiha va masheghatha va moshkelate faravaniye ke  man tanha dar ye rooz az zaman khedmat motehamel shodam,

albate bebakhshid inghadar golab berootooniye ,

inam begam ke ma in hame sakhtio keshidim ke shoma ha rahat bekhabin va dars bekhoonin ,

to ro khoda ye kam ghadr bedoonin

Take care

have nice time

 

 

HAMED ||||
         ||||
         ||||    //////||
         |||| ///       ||
         |||||           |||\
    ||||||||||||||||||||||||||||||| EHRANI

پای چپی زدیم و عشق آغاز شد.......

( قبلا بخاطر عدم رعایت ادب و نزاکت معذرت میخوام چیکار کنم خاطرست دیگه!!!)

روزهای آخر آموزشی همش تمرین مراسم سردوشی بود آخه فرمانده نیرو هوایی میخواست بیاد.....

شب آخر بود که به بچه‌ها لباس دادن ولوله تو آسایشگاه به پا شد ....... کفش 42 کی داره ...... شلواره من بلنده ..... کلاه شماره 5.........

اما من مثه همیشه فکر خوردن بودم ساندیس با کیک تا شام که دیدیم شب آخره کنسرو لوبیا هم داریم واسه همین با حجت کاظمی‌پور که تو مدت آموزشی همیشه پای خوردنم بود یه کنسرو لوبیا با تن ماهی با نوشابه و مثل همیشه چایی خوردیم ..... صبح روز سردوشی 4 صبح بیدارمون کردن یه سر به توالت زدیم وبعد رفتیم که  صبحانه بخوریم (عدسی) حجت گفت من عدسی نمیخورم گفتم بخور پسر میخوای 4 ساعت روپا واسی ضعف میکنی بهر حال اون نخورد و من خوردم تازه واسه اینکه سیرشم عسلم بردم اونم خوردم ......  دیگه کم کم باید میرفتیم پایین واسه انگشت زدن، گرفتن تفنگ .... به حجت گفتم 4 ،5 ساعت باید واستیم بیا یه توالت بریم  یه ضرب المثل قدیمی است که میگه و قطره قطره سیلی میشود ذره ذره کوهی میشود....(من احساس بدی دارم) اونم با آغوش باز پذیرفت و رفتیم اما در توالت یه قفل داشت تو فکر بودیم که چیکار کنیم دیدیم فرهاد کهریزی یار جدا نشدنی توالت اونجاست

-         کهریزی درو بازکن ما زود برمیگردیم

-  خداوکیلی منم اینتو موندم کلیدش پیش سرهنگه خداوکیلی(راست و دروغش پای خودش)

-         حجت بریم توالت گردان 2

-         باشه

رفتیم دیدم حجازی داره اونتو دعوا میکنه چون دارن بیرونش میکنن خب وقتی اونو با اوون هیکل و یال و کوپال و صدای اعصاب خرد کن بیرون کنن من نی قیلون که دستم به جایی بند نیست .

-         حجت بریم گردان 1

-         بدو

تا رسیدیم اونجا درو بستن (ای خدا چرا ما لب چشمه هم بریم خشک میشه؟؟؟؟؟؟)

بی خیال راهی نداره باید تحمل کنیم .... تا حدود 5/6 ،45/6 بود که ما هنوز تفنگ نگرفته بودیم و الاخوون والاخوون بودیم دوباره به حجت گفتم من هر از چندگاهی فشارهای جانبی تحمل میکنم بیا یه بار دیگه شانس خودمون و امتحان کنیم بین راه مرتضی قربانی هم با ما راهی شد رفتیم دیدیم همه درا قفل شده چه قفلهایی (این جماعت همونان که آب را رو حسین(ع) بستن خر ما از کرگی دم نداشت)  حجت میگفت شما مهمون میخواد بیاد خونتون درای توالت میبندین ؟ که حالا بخاطر اومدن 4 تا سرتیپ همه درهارو بستین...... رفتیم و انگشت زدیم و تفنگ گرفتیم و ... بخط شدیم و مارو به ترتیب قد کردن و ما افتادیم اون جلوها سمت چپم علی پندیدن بود سمت راستم احمد شمس خلاصه 8 شد امیر نیومد درحالیکه ما هی از ناحیه ... و کلیه و روده بزرگ و روده کوچیک و ... هر از چندگاهی انگولک میشدیم و بعد ساکت میشد مثله یه بچه که هی آدم رو نیشگون بگیره

 .... بشینید ... برپا ..... پیش فنگ.... ملاقات 3 به راست.... خوب امیر نیومد باز بشینین .. راحت بشینین ... نه پاشین .... گتر شلوارو درست کنین... خوب امیر نیومد میتونین بشینین......... به افتخار جافری گلنگدن فنگ.....

رازو نیازم شده بود این (ای خدا چی میشد که امروز امیر نمیومد ما 3 سوت رژه میرفتیم بعدش منم میرفتم توالت) علی پندیدن میگفت من دلم میخواد وقتی ما رژه میریم اونیکی شیپورو بزنن (که اتفاقا همونم زدن)

-         جناب عباس زاده نمیشه ما گلاب به روتون 5 دقیقه بریم و بیایم

-         نه!!!!!!!!!

ساعت حول و حوش یه ربع به 9 امیر اومد ....... پیش فنگ.......... (آه توالت چه رویای شیرینی).......... پادگان درود ..........درود امیر......

وای سوگند نامه ... نماینده سردوشی بگیر (این چرا اینقدر فس فس میکنه بدو دیگه)..... خطابه ....... رتبه‌‌های اول ..... (نکنه امیر خیلی بخواد حرف بزنه...)

همینجا با افتخار خاطر نشان میکنم برای التیام شرایطم اوون روز چندین و چند بار سر امیر سرتیپ پردیس رو گول مالیدم و از حالت خبردار خارج شدم و رو یه پام شل شدم و یه تکوونایی خوردم ولی کاش My baby پام میکردم ....

حالا دوباره پیش فنگ... پرچم از جلد خارج شد حالا باید رژه بریم

به رژه ...نظر به راست گروهان به گروهان .. گروهان یکم درجا قدم رو...

-         آخیش یه کم جا واشد

رژه رفتیم (خیلی خوب) ...سپاس امــیــــر

تموم شد ....

-         خدایا یعنی من به توالت میرسم ؟؟؟؟ 

نه!!!!! تازه باید پرچم بذارن تو جاش خدایا من چقدر بدبختم...

تنها خوشحالی من این بود که ما اولین گروهانی هستیم که باید تفنگ و تحویل بدیم

بدو رو ....... ایسسسسسسسسسسست  سرهنگ اومد یه کم حرف زد...

-         آقایون خسته نباشن ... تموم شد به ترتیب شماره برین تفنگ رو تحویل بدین

-         نه تموم نشده

-         آقایون دقت کنن، توجه کنن، بسم الله الرحمن الرحیم ، صبـــــــح بخیر

-         خدایا این دیگه چی میخواد بگه ....

-         آقایون......

 (من دیگه هیچی نمیفهمیدم چشمم و بستم باز کردم دیدم دارن به شماره تفنگهارو میخونن)

-         96،95.......

(باز آوار رو سرم خراب شد آخه من چقدر خرم ؟؟؟ چرا باید اوون آخر انگشت بزنم  چرا شماره تفنگ من اینقدر زیاده ؟؟؟)

-  بالاخره تفنگ رو هم دادم باز با حجت مسسسلو کن یه تکوور با کلی سرعت رفتیم به سمت ..... (ولی باز در توالت بسته بود)

ای خدا چرا با بنده‌هات اینجوری میکنی  من کجای زندگیم خلاف کردم که حالا باید اینجوری تاوان پس بدم؟؟؟

-         حجت اینجا واستادن فایده نداره بریم دنبال کلید

-         جناب گودرزی  سلام کلید پیش شماست ؟؟؟

-         نه پیش عباس زاده بود

-         جناب عباس زاده......؟؟؟؟

-         نه پیش سرهنگ غلام نژاد

حالا سرهنگ کجاست ؟؟

آخ جون سرهنگ الهی توکل به خودت

(آدم وقتی قراره بدشانسی بیاره پشت سر هم میاره )

-         نمیدونمم این کلیدو کجا گذاشتم، تو کدوم جیبم بود، شماها ندیدن؟؟؟

-         آهان پیدا شد (خدایا صدهزار مرتبه شکر)

-         فریبرز قوامی رو صدا کنین بیاد تحویل بگیره

-         فـــــــــــــریبــــــــــــرز فـــــــــــریبرز

-         فریبرز جان یه کم تندتر..... بدو

خلاصه ما بالاخره پس از تحمل حدود4 ،5 ساعت فشار،استرس،اضطراب ..... به توالت رسیدیم (گلاب به روتوون )

آخــــــــــیش .......  بابا پادگان اینقدرا که من فکر میکنم بد نیست

(اونوقت بود که فهمیدم یه پادگان چقدر میتونه زیبا باشه )

در پایان جا داره از نظافتچیهای زحمت کش سرویس بخصوص پدرام گلپریان تشکر نمایم چون آدم عکس خودش رو اونتو میدید...

 

 

 

HAMED ||||

              ||||

              ||||    //////||

              |||| ///          ||

              |||||                |||\

    |||||||||||||||||||||||||| EHRANI

نظرات 4 + ارسال نظر
دایره مهربون دوشنبه 30 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 08:32 ب.ظ

وای چقد زیاده.........حوصله ندارم بخونم.....بجاش میرم سراغ امتحانم.....

سپیده سه‌شنبه 31 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 04:13 ب.ظ

سلام هادی دارم بال در میارم من با عشقم یک روحیم توی دو تا بدن همه حرف های هم را می فهمیم خوبی؟

بهاره سه‌شنبه 31 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 11:26 ب.ظ

سلام داداشی ... همون دوشنبه خوندم ولی حس کامنت گذاشتن نداشتم اون موقع ... خوبی ؟ دوره سربازی میگن که با وجود سختی هاش پر از خاطره هستش و کلی دوستای خوب یافتیده میشه ... داداشم ( بابک ) موقعی که داشت عروسی می کرد از عکاس و فیلم بردار بگیر تاااااااااااا ارکست و مابقی مسائل ، همشون دوستای دوره سربازیش بودن ... واست آرزوی بهترین ها رو دارم ...

فری ناز چهارشنبه 8 تیر‌ماه سال 1384 ساعت 12:50 ق.ظ http://4iran.blogfa.com

نپرس چه جوری از اینجا سر در آوردم چون خودم هم نمیدونم. اما خاطرهء خیلی با نمکی بود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد